Coraz więcej kobiet w ciąży ma cukrzycę, która może doprowadzić do groźnych dla płodu powikłań – wynika z danych przedstawionych dziennikarzom przez dr hab. Katarzynę Cyganek z Krakowa z Katedry i Kliniki Chorób Metabolicznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Statystyki są alarmujące. W USA i Turcji prawie co trzecia kobiety w ciąży ma cukrzycę. W Szwecji w latach 1998-2012 liczba kobiety w ciąży z cukrzycą typu 1 zwiększyła się o 33 proc., a typu 2 – o 111 proc. Eksperci przewidują, żę w przyszłości takich przypadków będzie coraz więcej, ponieważ przybywa kobiet, które chorują na cukrzycę typu 1 (tzw. insulinozależną). Coraz częściej też cukrzyca po raz pierwszy pojawia się po zajściu w ciążę. Zdaniem specjalistów w Polsce w ciągu 20 lat czterokrotnie zwiększy się zachorowalność na cukrzycę typu 1.

Zdaniem dr hab. Cyganek, kobiety z cukrzycą typu 1, które chcą urodzić dziecko, powinny zaplanować ciążę, żeby lepiej się do niej przygotować. W okresie ciąży zmienia się bowiem zapotrzebowanie na insulinę: w pierwszych miesiącach po zapłodnieniu może być ono mniejsze, co grozi hipoglikemią. W takiej sytuacji kobiety coraz więcej jedzą i około 6-8 tygodnia dochodzi do hiperglikemii. Z kolei między 10. a 14. tygodniem ciąży znów dochodzi do spadku zapotrzebowania na insulinę i ponownie może dochodzić do ciężkich hipoglikemii.
Dr hab Cyganek zwróciła uwagę, że w czasie ciąży szczególnie ważne jest kontrolowanie poziomu glukozy. Diabetolodzy zalecają wykonywać pomiar tzw. hemoglobiny glikowanej, która najlepiej pokazuje, czy cukrzyca jest prawidłowo leczona. Powinna być ona poniżej 6,5 proc. Z kolei glikemia (poziom cukru) najlepiej, gdyby mieściła się w przedziale 70-140 mg/dl.

Osobny problem to cukrzyca pojawiająca się u ciężarnych, które wcześniej na nią nie chorowały. Specjalistka tłumaczyła, że od 2014 r. rozróżnia się w Polsce dwa jej rodzaje. Pierwszy to cukrzyca w ciąży, czyli taka, która pojawia się w pierwszym trymestrze po zajściu w ciążę. Wówczas pacjentka z reguły wymaga insulinoterapii i odpowiedniej diety. Druga odmiana to tzw. cukrzyca ciążowa, najczęstsze tego rodzaju zaburzenie u kobiet w ciąży. W takim przypadku pierwszym zaleceniem jest odpowiednia dieta, a jeśli to nie wystarcza, konieczna jest insulinoterapia. W obydwu tych rodzajach cukrzycy nie stosuje się systemu ciągłego monitorowania glikemii.

Zdaniem dr Cyganek, cukrzycy pojawiającej się w czasie ciąży nie można bagatelizować, ponieważ grozi ona powikłaniami, szczególnie kiedy hiperglikemia występuje na początku ciąży. Może wtedy dojść nawet do poronienia, obumarcia ciąży albo rozwoju wad wrodzonych.
Hiperglikemia po 24. tygodniu ciąży również grozi nieprawidłowościami, ale mniej groźnymi, takimi jak makrosomia, czyli duże dziecko, o urodzeniowej masy ciała przekraczającej 4 kg. Specjalistka zwróciła uwagę, że takie dziecko trudniej jest urodzić (wskazane jest cesarskie cięcie), ale jest to niekorzystne dla jego zdrowia, ponieważ po dorośnięciu będzie bardziej podane na otyłość i choroby cywilizacyjne, takie jak cukrzyca i choroby sercowo-naczyniowe. 
(Źródło: naukawpolsce.pap.pl)